Mimo dobrych wyników badań nie mogę zajść w ciążę – dlaczego?

Jakie są przyczyny niepłodności Powody, dla których zajście w ciąże stanie się problemem mogą być banalne. Niekiedy wystarczy całkiem niewiele, zdrowsza dieta, rzucenie palenia, żeby zwiększyć szanse na dziecko. Czasem przyczyny ciążowych kłopotów są jednak bardziej złożone. Mowa tu o czynnikach genetycznych, które często sprawiają, że poczęcie dziecka nie jest już takim prostym zadaniem. Jednak i z tym dzisiejsza medycyna daje sobie radę.

Kobieta jest zdolna do poczęcia dziecka przez mniej więcej kilkadziesiąt godzin w ciągu całego miesięcznego cyklu. Niestety współżyjąc nawet w najbardziej płodnym momencie nie mamy gwarancji sukcesu. W przypadku młodej, zdrowej pary szanse na dziecko wynoszą wtedy zaledwie 25%. – 30%.

Problemy z zajściem w ciążę – co je powoduje?

Nieco ponad połowa par planujących ciążę osiągnie swój cel już w pierwszym roku starań. Innym może to zająć nawet 2 lata. Czasem może też nie udać się wcale.
W takim przypadku zawsze warto skorzystać z pomocy specjalisty.

Kluczowym elementem diagnostyki niepłodności jest szczegółowy wywiad z pacjentem na temat jego stylu życia, warunków pracy, w tym kontaktu z substancjami toksycznymi, czy podatności na stres. Może się bowiem okazać, że kłopoty z poczęciem dziecka są wynikiem obecności któregoś z wyżej wymienionych czynników. Niekiedy, aby zostać szczęśliwym rodzicem wystarczy np. rzucić palenie, albo zrezygnować z niezdrowego jedzenia.

Lekarz na początku zleca więc wykonanie różnych badań, najpierw tych najbardziej podstawowych: badania hormonalne, USG narządów rodnych, testy owulacyjne – w przypadku kobiet, badanie nasienia – w przypadku mężczyzn.

Trombofilia – jakie jest jej znaczenie w niepłodności?

W niepłodności geny odgrywają zasadniczą rolę. Mało która kobieta zdaje sobie sprawę, że te same mutacje genetyczne, które odpowiadają za wrodzoną skłonność do zakrzepów (trombofilię) mogą powodować u niej niepłodność i nawykowe poronienia. Skłonności do zakrzepów nie muszą jednak odbierać nadziei na potomstwo. Można z tym skutecznie walczyć, a w wielu przypadkach ciążę udaje się szczęśliwie donosić.

Niepłodność a inne czynniki genetyczne

Kłopoty z ciążą bywają też wynikiem wrodzonego przerostu kory nadnerczy i związaną z nim mutacją genu CYP21. Zmiany w genie CFTR może z kolei wywołać azoospermie, czyli stan, w którym sperma mężczyzny jest całkowicie pozbawiona plemników. Nieprawidłowości dotyczą czasem nie pojedynczych genów, a całych chromosomów. Tak będzie choćby w przypadku zespołu Klinefeltera – choroby którą poznaje się po obecności dodatkowego chromosomu X w kariotypie mężczyzny. Niemal wszyscy pacjenci dotknięci tym zespołem są niepłodni. Podobnych przykładów genetycznej niepłodności można by oczywiście wymienić jeszcze co najmniej kilka.

Czym jest niepłodność ukryta?

Warto wspomnieć o tym, że nie zawsze uda się wyjaśnić przyczynę niepłodności. Niepłodność ukrytą nazywa się też idiopatyczną. Taką diagnozę usłyszy ok. 20% wszystkich par z zaburzeniami prokreacji. Czasem testy diagnostyczne nie wykazują żadnych nieprawidłowości. Para wydaje się zupełnie zdrowa, a mimo to w ciążę zajść nie potrafi.

Statystycznie, pary których niepłodność nie została wyjaśniona mają tylko 1-4% szans na ciążę. To bardzo mało. Aby pomóc sobie w osiągnięciu celu decydują się więc na zapłodnienie in vitro, zwłaszcza wtedy, gdy inne metody leczenia niepłodności (terapia hormonalna i inseminacja) zawiodły.

Kiedy warto zdecydować się na in vitro?

In vitro w leczeniu niepłodności To czy para może poddać się in vitro powinien ocenić lekarz, zlecając wykonanie odpowiednich badań. Może zdarzyć się też tak, że podczas in vitro lekarze znajdą wreszcie przyczynę niepłodności. Metoda ma więc również wartość diagnostyczną. Kobieta może posiadać dużą rezerwę jajnikową, nie oznacza to jednak, że jej komórki jajowe będą dobrej jakości. Ich stan można sprawdzić pod mikroskopem, właśnie przy okazji zabiegu in vitro.

W podobny sposób da się zbadać samego zarodka, tuż po zapłodnieniu, a przed wprowadzeniem go do macicy. Czasem to właśnie nieprawidłowy rozwój embrionu jest przyczyną ciążowych niepowodzeń.

In vitro jest w dużym uproszczeniu techniką zapłodnienia, która odbywa się w poza ciałem kobiety. Bardziej fachowo proces ten nazywa się zapłodnieniem pozaustrojowym. Do zabiegu partnerzy muszą się odpowiednio przygotować. Kobiecie podawane są hormony, które stymulują jej owulację. Mężczyzna musi z kolei oddać próbkę swojego nasienia. Do połączenia komórek dochodzi w laboratorium. Powstałe zarodki (ok. 3) wprowadza się następnie do macicy kobiety i czeka… Po upływie ok. 2 tygodni od zabiegu pacjentka może zrobić pierwszy test ciążowy i dowiedzieć się czy cała procedura zakończyła się pomyślnie.

In vitro – czy zawsze ma sens?

In vitro uznaje się za najskuteczniejszą metodę wspomagania rozrodu, ale jak wiadomo czasem nie jest w stanie rozwiązać wszystkich problemów. Skuteczność tej metody w znaczniej mierze zależy od wieku matki. Wynosi zwykle ok. 25 – 30% i zwiększa się przy każdej kolejnej próbie zapłodnienia. Każde nieudane podejście wiąże się dla przyszłych rodziców z ogromnym obciążeniem psychicznym i również finansowym, dlatego też warto wcześniej wykonać odpowiednie badania.
Zdarza się, że zabieg in vitro jest z góry skazany na porażkę, dlatego też tak ważna jest odpowiednia diagnostyka i pomoc specjalisty. Dotyczy to najczęściej właśnie niepłodności uwarunkowanej genetycznie, ale nie jest to jednak regułą. Tak naprawdę największe kompetencje ma lekarz genetyk, który może stwierdzić czy zabieg in vitro zakończy się sukcesem.

Więcej informacji:

Zapraszam do kontaktu	665 761 161